Seninle güzel şiiri sözde değil özde seven, sevgiyi sözden ibaret değil, ibadet sayan herkese en içten sevgi ve saygılarım ile gelsin.

Seninle güzel
Ey benim gelişini, gülüşünü sevdiğim,
Kalan ömrüm diye and içtiğimsin,
Hayata dair bildigim ve bilmediğim,
Dünyam inan bir tek seninle güzel
Nevbaharm, dünüm; ve bu günümsün,
Asla çözülmeyecek bu kördüğümümsün,
Manada maddede tek gördüğümsün
İnan ki Hersey sadece seninle güzel.
Ey güzel siirde güzel kafiyem,
En güzel aşka yazilmis güzel hikayem,
Söylüyorum duysun bilsin cümle ve alem,
Sevmek inan ki bir seninle güzel.
SeN benim gözlerinde kaybolduğumsun,
Kalan ömrüm olsan da geç bulduğumsun,
Gönül rızkımsın SeN kurban olduğum,
Bir ömür Yaşamak seninle güzel.
Yaprağın yeşili, denizin mavisisin,
Yağmurun damlası, her kar tanesisin,
Bilmiyorum seçemedim sen hangisisin,
Mevsimler inan bir tek seninle güzel.
Dayandığım en büyük yüce dağımsın,
Sonum, soluğumsun hep sol yanımdasın,
Sensiz geçen tek günü Mevlam yazmasın
inan geçen Her günüm seninle güzel
Duy beni çünkü hersey sadece Seninle güzel
Uzaklarda bir yerlerde ister yerde, ister gökte,
istersen cennete, istersen cehennemler de.
Yansın parmak uçlarım yazamasın sana.
Son ateşimin tenine değdiği yerde yoksun artık…. Duyy Beni !!!
Sohbet´in derinliklerinde seni hasretle seyrettiğim, Koyu maviliginin muhabbeti çözülsün, Lal olan dilim… Sohbetler açılsın gönlünde.
Buram. buram Sen koksun içim.
Yoğun bir aşkla pervane gibi dönsün başım omzuna yaslayayım.
Yağmurun toprağa kavuştuğu an işte sen !!
Asırların vuslatına hasret meftun bir badevi’yim şimdi….
Asaletli kollarında boğulsun nehirler dolusu yalnızlık… Seninle muhabbetlerimi yüreğime gömdüm Sana dair her hatıraları.
Ellerine bırakılmış yüreğimi sakla Der gibi !!!
Tenhalarda tuttuğun ellerimi avuçlarında sakla diye emanet etiğin yüreğim!!!
Şimdi ise suskunluğunda gecenin kaybolsun ruhum. Köşelerinde kuytu sığınaklar bulduğum sohbetinde dinlensin Yüreğim. Sensiz bir ömrün yokluğunda yalnızım şimdi
Tanımıyorum de
Bu adam kim diye sorarlar sana, Yeni gördüm ben O’nu Tanımıyorum de. Neden Mecnun gibi her gün kapında, Derlerse de sen O’nu tanımıyorum de.
Madem kalbin kapalı açılmayacaktı, Sana olan sevdamı anlamayacaktı, Bir kere de olsa hiç yanmayacaktı, Soran olursa beni tanımıyorum de.
Sevdim inan ki seni canımdan fazla, Her defasında olmaz dedin, nazla niyazla, Bırakacaksan eğer kuru ayazda, Beni soran olursa tanımıyorum de.
Bir kerecik aşık oldun mu hiç benim gibi? Masal mıydı gözünde Aslı, Şirin’i? Dünyalar verseler inan ki değişmem Sen’i, Yine de sevmiyorsan bari tanımıyorum de.
Gözlerin okyanus ben ise sandal, Dut yemiş Bülbül’üm dilim ise Lal, Mademki Sen’inle yaşamak hayal, Sorarlarsa kim diye tanımıyorum de.
Sen Leyla’sın ben Mecnun aşık yolunda, Sen Şirin’sin ben Ferhat gezen dağlarda, Sen Aslı’sın ben Kerem yanan korlarda, İnanmıyorsan bari tanımıyorum de.
Nedir bu çektiğim Ya Rab bu aşk derdinden? Kalbime saplanmış bir hançer, hem de derinden. İnanmıyorsan Gül’üm bana gerçekten, Sorarlarsa bu kim diye tanımıyorum de
elinize saglık cok güzel olmuş
Allah razı olsun kardeşim